"Μια φορά κι έναν καιρό, ... ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερααααα"
Τα "Παραμυθοσκαλίσματα" ταξιδεύουν πέρα από τη Λωλωχώρα. Πού και πού θα στέλνουν καμιά κάρτα. ;-)
Βρίσκω παρέες και γνωστούς
Φίλους καλούς και καρδιακούς
Και λέω παραμύθια
Κι ύστερα τρέχω στα στενά
Ψάχνοντας μες στα σκοτεινά
Να βρω καμιάν αλήθεια
Παραμυθάς γυρνώ ξανά
Σε μέρη γνώριμα παλιά
Με την κιθάρα μου αγκαλιά
Και δυο τραγούδια συντροφιά
Κι όταν για χρόνο αρκετό
Κρατώ το στόμα μου κλειστό
Το παραμύθι σβήνει
Κι όλοι μαζί κατηγορούν
Γιατί δεν πρόλαβα να ειδούν
Και η αυλαία κλείνει
Παραμυθάς γυρνώ ξανά
Σε μέρη γνώριμα παλιά
Με τη κιθάρα μου αγκαλιά
Και δυο τραγούδια συντροφιά
Μα εγώ δεν ήρθα για να δω
Ήρθα μονάχα για να πω
Ρόλο και θα φύγω
Είμαι από μέρη μακρινά
Όπου η αλήθεια
Δεν μετρά πάνω από έναν στίχο
Παραμυθάς - Μιλτιάδης Πασχαλίδης
